- сутурдан
- III[ستردن]тарошидан, пок кардан (муйро); кӯр кардан (хатро)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ситурдан — (сутурдан) [ستردن] 1. тарошидан, пок ва тоза кардан(дар бораи мӯй, риш ва ғ.) 2. тоза кардан, пок кардан (мас., қашав кардани асп) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маҳв — [محو] а 1. кит. сутурдан, пок кардан, сутурдани нақш ё хате аз коғаз, девор ва ғ. 2. несту нобуд кардан: маҳви душман, маҳви лашкар; маҳви бесаводӣ нест кардани бесаводии саросарӣ; мактаби маҳви бесаводӣ гурӯҳҳое, ки барои дар муддати кӯтоҳ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
устурдан — [استردن] шакли дигари сутурдан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳакк — [حک] а. кит. тарошидан, (харошида) нест кардан (мас., хатро аз болои санг), соидан, сутурдан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ